ເດັກນ້ອຍແມ່ນຜູ້ທີ່ຈະກ້າວເປັນຊາວໜຸ່ມໃນອະນາຄົດ,ເປັນຜູ້ທີ່ຈະສືບທອດພາລະກິດ ແລະ ການພັດທະນາທັກສະໃນດ້ານຕ່າງໆ ຢູ່ໃນສັງຄົມ ແລະ ຢູ່ໃນບັນດາປະເທດໃນໂລກ. ເພາະສະນັ້ນປະເທດໃດກໍຕາມ ເມື່ອເດັກນ້ອຍເກີດມາ ຄວນໄດ້ຮັບການປົກປ້ອງ, ລ້ຽງດູ ແລະ ກ້າວສູ່ການສົ່ງເສີມທາງການສຶກສາ ໃຫ້ມີຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດໃນດ້ານວິຊາການຕ່າງໆຂື້ນໄປເຖິງການຮັບໃຊ້ສັງຄົມ ແລະ ປະເທດຊາດນັ້ນເອງ.
ເມື່ອເວົ້າເຖິງການປົກປ້ອງ ຫຼືການຄຸ້ມຄອງເດັກໃນແຕ່ລະໄວ ຈົນເຖິງເກນອາຍຸຄົບ 18 ປີໃນປະເທດລາວເຮົາ,ເພາະລັດຖະບານລາວ ໄດ້ກໍານົດສະຖານະພາບເດັກລະຫວ່າງໄວໄວ້ໃນກົດໝາຍແຫ່ງ ສປປ ລາວ ເດັກຕັ້ງແຕ່ເກີດຮອດ 17 ປີ, ແມ່ນຖືວ່າຍັງແມ່ນເດັກ.
ສໍາລັບ ສິດທິພື້ນຖານຂອງເດັກປະກອບມີດັ່ງນີ້:
1. ເດັກແມ່ນບຸກຄົນທີ່ມີອາຍຸຕໍ່າກວ່າ 18 ປີລົງມາ
2. ສິດທິເດັກກໍ່ແມ່ນສິດທິມະນຸດ
3. ເດັກນ້ອຍມີ 4 ສິດທິຂັ້ນພື້ນຖານໃນການໃຊ້ຊີວິດໃນສັງຄົມ ຄື: ສິດທິໃນການຢູ່ລອດ,ສິດທິໃນການພັດທະນາ,ສິດທິໃນການໄດ້ຮັບການປົກປ້ອງ ແລະ ສິດທິໃນການມີສ່ວນຮ່ວມ ຕາມ ສສດ (ສົນທິສັນຍາວ່າດ້ວຍສິດທິເດັກ) ແລະ ເດັກມີສິດທິໄດ້ຮັບການປົກປ້ອງຄື: ເດັກນ້ອຍທຸກຄົນ,ລວມທັງເດັກພິການ,ເດັກເຄາະຮ້າຍຈາກການທາລຸນທຸກຮູບແບບ,ຖຶກລະເລີຍ,ຖຶກຂູດຮີດ ແລະ ໄດ້ຮັບອັນຕະລາຍ,ລວມທັງສິດທີ່ຈະໄດ້ຮັບການປົກປ້ອງພິເສດຈາກການຖືກລະເມີດໃນຂະບວນການຂອງລະບົບຍຸດຕິທໍາ.
ທັງໝົດທີ່ກ່າວມານັ້ນແມ່ນເພື່ອ ເຮັດໃຫ້ພັດທະນາການຂອງເດັກນ້ອຍ ໃນແຕ່ລະໄລຍະເພດໄວ ໄດ້ຮັບການສົ່ງເສີມ ໄປຕາມວິວັດທະນາການຂອງເດັກນ້ອຍແຕ່ລະທ້ອງຖິ່ນ ໃຫ້ສົມໄວ້ຂອງເດັກເພາະເດັກກໍ່ຄືໜໍ່ແໜງຂອງປະເທດຊາດປຽບສະເໜືອນອະນາຄົດຂອງຊາດຂອງແຕ່ລະປະເທດໃນທົ່ວໂລກ, ເຊິ່ງໃນໂລກແຫ່ງຄວາມເປັນຈິງນັ້ນ ຍັງມີບາງປະເທດ,ບາງທ້ອງຖິ່ນ ເດັກນ້ອຍຍັງຖືປ່ອຍປະລະເລີຍ ເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າອຶດຫິວ ທີ່ຮ້າຍແຮງໄປກວ່ານັ້ນເດັກຍັງຖືຕົກຢູ່ໃນລະບົບການຄ້າມະນຸດ, ຖືກທາລຸນ,ຖືກຂົ່ມຂືນ ແລະ ເສຍຊີວິດ.
ຈາກສະພາບການດັ່ງກ່າວລັດຖະບານຂອງບັນດາປະເທດໃນໂລກຈິ່ງໃຫ້ຄວາມສົນໃຈຕໍ່ວຽກງານສິດທິເດັກຫຼາຍຂື້ນ, ໂດຍສະເພາະ ສປປ ລາວ ເຮົາ ກໍ່ໄດ້ມີກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການຄ້າມະນຸດສະບັບເລກທີ່ 73/ ສພຊ, ລົງວັນທີ 17 ທັນວາ 2015,ໂດຍມີແຜນປະຕິບັດງານແຫ່ງຊາດ ໃນນັ້ນລວມທັງການປົກປ້ອງ,ຄຸ້ມຄອງແມ່ຍິງ-ເດັກນ້ອຍ ໃນທົ່ວປະເທດ.
ໂດຍ: ເພັດສາຄອນ ສິມມະວົງ
